نقش عدم بلوغ شخصیتی  در ازدواج

هیچ کس کامل و بی‌عیب و نقص نیست و بدیهی است که همه‌ی ما نقاط ضعف یا ویژگی‌هایی داریم که زندگی مشترک‎مان را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ اما برخی از این ویژگی‌ها نسبت به برخی دیگر برای ارتباط مخرب‌تر هستند. که یکی از این نقاط ضعف عدم بلوغ شخصیتی می باشد که می تواند در آینده مشکلاتی را برای فرد ایجاد نماید. در این مطلب قصد داریم در خصوص مواردی را بیان نماییم.

اين افراد از رفتار مسئولانه و سنجيده طفره مي‌روند. چند صفت ويژه، براي شناسايي اين افراد در زير فهرست  مي‌شود.

الف ـ عدم مسئوليت‌پذيري مالي و اقتصادي 

اين افراد نسبت به بخش اقتصادي زندگي خود بي‌توجه هستند و در رابطه با آن كوتاهي مي‌كنند، به اين دليل كه نمي‌خواهند بزرگ شوند و مسئوليت زندگي را برعهده بگيرند. نشانه‌هاي زير را مي‌توان در اين افراد مشاهده كرد. 

• افرادي كه چك‌هاي برگشتي دارند.
• افرادي كه حساب دخل و خرج خود را ندارند.
• افرادي كه مكرراً از ديگران پول قرض مي‌كنند.
• افرادي كه به لحاظ اقتصادي هيچ برنامه‌اي ندارند و تمام پول خود را خرج خريد اجناس لوكس و غيرضروري مي‌كنند.
• افرادي كه اعتبار مالي مناسبي ندارند.
• افرادي كه هيچ شغلي را براي مدت قابل ملاحظه‌اي نمي‌توانند حفظ كنند و مدام بيكار مي‌شوند.
• افرادي كه وقتي قرض مي‌گيرند، به فكر پس دادن پول مردم نيستند.
• افرادي كه وقتي پول دارند، صبر مي‌كنند تا تمام شود و بعد به فكر كار و تلاش دوباره مي‌افتند.

برخورد فرد با مسايل اقتصادي و مالي يكي از بهترين نشانه‌هاي «بلوغ» است. چرا كه كودكان نه مي‌توانند پول بدست آورند و نه مي‌دانند كه چگونه خرج كنند.

ب ـ غيرقابل اعتماد بودن 

 از يك كودك انتظار نمي‌رود كه به حرف‌هايش عمل كند و از رسم و رسومات اجتماعي به طور كامل باخبر باشد. كودك براي ياد گرفتن مفهوم «مسؤوليت‌پذيري» احتياج به زمان دارد. آموختن «وظيفه‌شناسي» براي كودكان هرگز به سرعت حاصل نمي‌شود. اما وقتي يك فرد مي‌خواهد ازدواج كند، از او انتظار مي‌رود كه مسئوليت‌پذير و وظيفه‌شناس باشد؛ تا بتوانيم به او اعتماد كنيم. نشانه‌هاي زير را مي‌توان در افراد غيرقابل اعتماد مشاهده كرد.  

• افرادي كه قول مي‌دهند و به آن عمل نمي‌كنند.
• افراد فراموشكار.
• افراد مسامحه‌كار كه دايماً كارها را به تعويق مي‌اندازند.
• افرادي كه نمي‌توان روي آن‌ها حساب كرد چرا كه در گذشته به دفعات ما را مأيوس كرده‌اند.
• افراد غيرقابل اتكا.

وقتي با چنين فردي سر و كار داشته باشيم، دايماً بايد كارهايش را به او يادآوري كنيم، كارهاي او را برايش انجام دهيم و مدام به خاطر «ندانم كاري‌هاي او» از ديگران عذرخواهي كنيم و كارهاي او را توجيه كنيم. در چنين شرايطي نه اعتماد به وجود مي‌آيد و نه احترام. 

ج ـ عدم هدفمندي و بي‌انگيزگي 

 فردي كه بالغ او شكل نگرفته است براي زندگي نه هدف خاصي دارد و نه انگيزه‌ي ويژه‌اي. او باري به هر جهت زندگي را خواهد گذراند. نشانه‌هاي زير مي‌توانند روشن كننده‌ي مطلب باشند. 

• منتظر است كسي از راه برسد و به او انگيزه بدهد تا اين‌كه بتواند كاري انجام دهد.
• هيچ هدف و سمت و سوي خاصي را در زندگي دنبال نمي‌كند.
• به سختي براي آينده برنامه‌ريزي مي‌كند.
• تصميم‌گيري در مورد همه چيز را به بعد موكول مي‌كند.
• از روبرو شدن با مشكلات و حل آن‌ها سرباز مي‌زند.
• هميشه منتظر است تا شانس به او رو كند.